رفتن به محتوای اصلی

برو آنجا که آب از عشق جوشد


برو آنجا که آب از عشق جوشد

ز خون روح بر خود تکیه سازی


رها از نسبت و خویشان خاکی

رها از خیر و شرّان موازی


برگرفته از غزل شماره ۴۰۸ حلمی

کتاب غزلیات حلمی